In 1891 verhuisden gilde en school naar de Londense East End. Ashbee ontdekte zijn missie toen hij de geschriften van John Ruskin en William Morris las, namelijk dat de Britse werkman, zoals hij hem noemde, onderricht moest worden over de edele dingen des levens, althans wat daaronder werd verstaan in Chelsea. Van hieruit fietste hij elke dag naar de Mile End Road om zijn Britse werklieden fragmenten voor te lezen uit het werk van Ruskin. Hij vertelde hun tevens dat handarbeid een verheven bezigheid was en dat het in ere herstellen van middeleeuwse handelspraktijken de beste manier was om het kwaad van de industrialisering te bestrijden.

In 1902 verhuisde hij naar Chipping Campden in The Cotswolds, waar hij een school voor kunst en ambachten oprichtte en voortging met het ontwerpen van meubels en zilverwerken in een slap aftreksel van William Morris“ stijl. Op deze plek kon zijn Guild of Handicraft aan de tijdelijke vraag naar producten van “kunstw

En zo geschiedde het dat voor de verbaasde ogen van de inwoners van Chipping Campden plotseling een legertje zich achter de oren krabbende stadsarbeiders onder aanvoering van een halfgare intellectueel neerstreek in hun slaperige dorpje, om deel te gaan uitmaken van een sociaal en artistiek experiment dat het prototype zou worden van de Crafts Revival. Het heeft zeven jaar mogen duren voor de zaak op de fles ging.erkers” voldoen, terwijl Ashbee hetzelfde kon doen met zijn eigen behoefte aan kameraadschap met stoere Britse werklieden.

Tegen 1915 zag Ashbee geen heil meer in de ambachtelijke aanpak en werd hij docent Engels aan de Universiteit van Caïro.

Ashbees eigen ontwerpen waren niet erg origineel en hadden weinig zeggingskracht, maar zijn Chipping Campden-experiment en zijn geschriften over kunst en maatschappij hebben een aanzienlijke invloed gehad, met name in Oostenrijk op de Wiener Werkstätte, en verder ook in Duitsland, Scandinavië en de VS.

Het belang van Ashbee uit zich met name in het feit dat hij de principes van Arts & Crafts vorm heeft weten te geven en daarmee anderen heeft geïnspireerd te strijden tegen de vervreemdende effecten van de industrialisering, en om de 20st-eeuwse waarden op het gebied van de vormgeving te baseren op een ethisch systeem overgenomen van een fictieve ambachtelijke wereld.

Aan dit complexe geheel van ideeën heeft Groot-Brittannië zijn cultus van het huisje op het platteland overgehouden.