Frankrijk, Ontwerper, Meubelmaker, keramiek

Studeerde schilderkunst in Nancy en aan de École des Beaux Arts in Parijs (1877-1879). Na de dood van zijn vader Auguste in 1879 nam hij het in 1860 opgerichte familiebedrijf in meubilair en keramiek in Nancy over.
Aanvankelijk ontwierp Majorelle meubelen in rococostijl, maar vanaf 1890 werd hij beïnvloed door het naturalisme in het werk van Émile Gallé en maakte hij art-nouveau ontwerpen.

In 1900 exposeert hij zijn slaapkamer met waterleliethema op de “Exposition Universelle et Internationale de Paris“. Zijn meubilair werd steeds vindingrijker dan dat van Gallé, hoewel Majorelle het ook afwerkte met inlegwerk. Vanaf 1900 ontwierp hij metalen sokkels voor het glaswerk en de lampenkappen van Auguste Daum. Daum Frères produceerde op zijn beurt glazen onderdelen voor Majorelle. In 1901 werd hij benoemd tot vice-president van de nieuwe École de Nancy. In 1903 toonde hij zijn flamboyante meubilair en goudbronzen verlichting op de expositie van de Parijse Academie.

In 1916 werd zijn fabriek door brand verwoest. Daarom vertrok Majorelle naar Parijs. Na de oorlog keerde hij terug naar Nancy. Hij startte de fabriek opnieuw op. In de jaren ‘20 werd zijn werk minder decoratief onder invloed van de Art Deco. In 1925 ontwierp Majorelle samen met Alfred Lévy, een slaapkamer voor het Nancy-paviljoen van de “Exposition Internationale des Arts Décoratifs et Industriels Modernes”. Hij was toen ook lid van de jury.

Na Majorelles dood in 1926 nam Lévy de leiding over het Atelier Majorelle in Nancy. Vanaf 1935 werd hij daarin bijgestaan door Paul Beucher. Het bedrijf had toonzalen in Nancy, Parijs en Lyon en maakte niet alleen duur design, maar ook eenvoudige en betaalbare producten.