Charles F. A. Voysey

Charles F.A. Voysey  (1857-1941) was de zoon van een onorthodoxe anglicaanse dominee, die de theïstische kerk stichtte. Net als zijn vader had Voysey strenge morele ideeën. Hoewel hij werd beïnvloed door A.W.N. Pugin, verwierp hij het historisme en gaf hij de voorkeur aan het streekgebondene.

Van 1874 tot 1882 was hij in de leer bij enkele progressieve architecten die de Gotiek nieuw leven in wilden blazen, zoals John Pollard Seddon (1827- 1906), Henry Saxon Snell (1830-1904) en George Devey  (1820-1886).

In 1882 begon hij een eigen zaak en produceerde hij werk volgens de traditie van William Morris en A.H. Mackmurdo.

Tussen 1888 tot 1914 ontwierp hij vele huizen, die het tegengestelde waren van de “grote statements”: lage, informele Gesamtkunstwerkhuizen met een gevelspits, die perfect pasten in het omringende landschap. De lichte, comfortabele interieurs waren in gericht met eikenhouten meubelen en effen stofferingen. Voysey’s niet-historische en informele ontwerpen illustreerden de tweede fase van Arts & Crafts en vormden stilistisch gezien de overgang van de 19e naar de 20e eeuw.

Zijn werk was vooral Engels en door de toepassing van de “streektaal” was Voysey een pionier op het gebied van een eenvoudige huiselijke stijl, die een grote invloed had, vooral op de edwardiaanse stadsarchitectuur.