Overzicht actieve loopbaan

Nederland  I  Architect en meubel designer

Gerrit Thomas Rietveld (1888-1964) werkt in 1899  in de meubelmakerij van zijn vader. Van 1904 tot 1913 volgde hij een tekenopleiding in de goudsmederij van C.J.A. Begeer. In 1906 volgde hij lessen architectuurtekenen bij P. J. C. Klaarhamer. Hij ontmoette er Bart van der Leck (1876-1958).

Van 1911 tot 1912 was Rietveld actief lid van de kunstgroep Kunstliefde. In 1917 begon hij een eigen meubelatelier in Utrecht.

In 1918 ontwerpt hij het onbeschilderde prototype van zijn beroemde rood-blauwe stoel. Hij ontmoet Theo van Doesburg en Jacobus Johannes Pieter Oud. Zij experimenteerden met soortgelijke geometrische vormen.

In 1919 werd Rietveld een van de eerste leden van De Stijl. Hij ontwierp een dressoir gebaseerd op het Neoplasticisme. Dit ontwerp werd door de beweging gepromoot. In 1923 maakte hij zijn eerste beschilderde versie van de rood-blauwe stoel. Dit ontwerp werd voor het eerst gepubliceerd in het tijdschrift De Stijl. Het werd in 1923 geëxposeerd op een expositie van het Bauhaus in Weimar.

In 1919 vestigt hij zich als zelfstandig architect in Utrecht.

Vanaf 1921 ging hij samenwerken met Truus Schröder-Schräder. In 1924 ontwierp hij het Schröderhuis voor haar.
Hij had zijn atelier in dat huis tot 1932. In 1958 ging hij er zelf wonen.

Zij realiseerden enkele gezamenlijke bouwkundige projecten. In 1934 een rij huizen aan de Erasmuslaan en in 1936 de bioscoop Vreeburg in Utrecht.

In 1923 werkte hij aan een ontwerp samen met Vilmos Huszár voor de juryfreie Kunstschau Berlin. In 1923 werd zijn werk tentoongesteld samen met andere De Stijl-ontwerpers in Léonce Rosenbergs galerie L’ Effort Moderne in Parijs.

In 1928 werd Rietveld lid van de Congrès Internationaux d’Architecture Moderne (CIAM). Zijn werk deed internationaler aan en hij werkte aan talrijke bouwkundige projecten in binnen en buitenland. In 1944 begon hij colleges te geven aan diverse universiteiten.

Hij ontwierp het Nederlandse paviljoen voor de Venetiaanse Biënnale van 1954.

Zijn meubelontwerpen waren belangrijker dan zijn architectuurprojecten. Het geometrische en formele karakter van zijn rood-blauwe stoel inspireerde Marcel Breuer tot het ontwerpen van zijn stalenbuismeubilair, welke hij eind van de jaren ‘20 aan het Bauhaus had ontworpen. Op zijn beurt beïnvloede Breuer Rietvelds materiaalkeuze. Dit blijkt uit zijn de beugelstoel ontworpen in 1927.

Rietveld keerde terug naar eenvoudige houten constructies. Getuige hiervan is zijn zigzagstoel en de kiststoel ontworpen in 1934. Waarschijnlijk was dit een reactie op de economische crisis van de jaren ‘30.

Rietveld werd in de jaren ‘40 en ‘50 steeds bekender op internationaal gebied. In 1958 ontwierp hij een beklede fauteuil voor het UNESCO-gebouw in Parijs.

Rietveld was een van de meest vernieuwende meubel- en interieurontwerpers van de 20e eeuw en een belangrijk pionier van het Modernisme.