Organic design
Historiek
Organic design (1930-1960), “Organische vormgeving” heeft haar wortels in de organische architectuur als die aan het eind van de 19e eeuw oorspronkelijk werd ontwikkeld door Frank Lloyd Wright en Charles Rennie Mackintosh. Bij hen stond centraal dat individuele elementen, zoals meubilair, visueel en functioneel een geheel moesten vormen met het interieur en gebouw. Bovendien vonden ze dat gebouwen door hun structuur, materialen of kleur ook een speciale relatie moesten uitdrukken met hun directe omgeving. Hoewel het begrip integratie en natuur inherent was aan deze benadering, werd hier niet noodzakelijkerwijs esthetisch uitdrukking aan gegeven. Het toepassen van organische vormen was in die tijd niet gebruikelijk.
Pas toen het idee van het holisme doordrong in de vormgeving, kwamen de vloeiende ergonomische lijnen tevoorschijn die typerend zijn voor de organische vormgeving zoals wij die tegenwoordig kennen. Een van de oprichters van organic design was de Finse architect Alvar Aalto die een designfilosofie hanteerde die in latere jaren essentieel was voor het werk van vormgevers als Charles en Ray Eames. Om zowel aan de functionele als aan de psychologische behoefte van de consument te voldoen, geloofde Aalto sterk in het gebruik van natuurlijke materialen.
In 1940 vond in het MoMA in New York een tentoonstelling en ontwerpwedstrijd plaats getiteld Organic Design for Home Furnishings, georganiseerd door Eliot Fette Noyes. Hier zouden organisch vormgegeven of geproduceerd meubilair en bekleding worden getoond. Voor deze competitie waren Charles Eames en Eero Saarinen gaan samenwerken en hadden zo de ergonomische, uit een stuk gevormde triplexstoel gecreëerd die won in de categorie Seating for a Living Room.
Saarinens organische benadering is ook zichtbaar in zijn architectuur, vooral in zijn TWA-terminal op John F. Kennedy Airport in New York. Meer recentelijk leidde de opleving in organic design in de jaren ‘90 tot de opening in 1991 van een tentoonstelling in het London Design Museum, eenvoudigweg Organic Design geheten. Nieuwe productiemethodes, de ontwikkeling van nieuwe materialen, vooral van plastic, en vooruitgang in ontwerpen met behulp van de computer (CAD) hebben alle bijgedragen aan de evolutie van deze ontwerpstijl.
Ross Lovegrove is een van de grootste pleitbezorgers van organische vormgeving in de 2Ie eeuw. Hij beschrijft zijn stijl als “organisch essentialisme” en gebruikt voor zijn ergonomische, bijna sculptuurachtige vormen de beste materialen en productiemethoden. Zo creëert hij hedendaagse meesterwerken als zijn stoel Go, gemaakt van onder hoge druk geïnjecteerd magnesium. Voor Lovegrove is het de subtiele vorm die tevoorschijn komt wanneer een fascinerende, sensuele organische uitwisseling plaatsvindt tussen levende en dode materie.
Belangrijkste kenmerken
- Zachte, vloeiende lijnen en gebeeldhouwde vormen
- Holistische ontwerpen die gerelateerd zijn aan hun omgeving
- Gebruik van natuurlijk en synthetisch materiaal, zoals plastic, dat gemakkelijk in organische vormen kan worden geperst
- Geloof dat individuele elementen, zoals meubilair, een zichtbaar en functioneel verband moesten hebben met het interieur en het gebouw als geheel
- Geïnspireerd door nieuwe fabricageprocessen, nieuwe materialen en vooruitgang in CAD
- Streeft naar subtiele vormen
Actoren tijdens:
Streamlining
Norman Bel Geddes (1893-1958), Industrieel en decorontwerper
Henry Dreyfuss (1904-1972), Industrieel ontwerper
Organic design
Alvar Aalto (1898-1976), Architect/planoloog/vormgever, meubels, textiel, verlichting, glas
Eero Saarinen (1910-1961), Architect
Charles Eames (1907-1978), Architect/vormgever
Ray Eames (1912-1988), Vormgever
Pierre Paulin (1927), Vormgever
Internationale stijl
Philip Cortelyou Johnson (1906-2005), Architect
Alfred H. Barr jr. (1907-1981), Oprichter en directeur van het MoMA, New York
Via onderstaande links
vindt u objecten
op het internet
uit een stijlperiode
of van een designer
Organic Design
te koop
op het internet
Organic Design
te koop
op ebay
Arts & Crafts Movement
Arts & Crafts
Craftsman Workshops
Neogotiek
Modernisme
William Morris
A.W.N. Pugin
Arthur Heygate Mackmurdo
Charles Robert Ashbee
Working Men’s College
Wren’s City Churches
National Association for the Advancement
The Human Hive
Gustav Stickley
Charles F.A. Voysey
John Ruskin
The Stone of Venice
The Great Exhibition
Peter Murdoch
De belangrijkste
Stijlperiodes & Designers
Arts-And-Craftsbeweging
Esthetic Movement
Japonisme
Art Nouveau
Modernisme
Secession
Gustav Klimt
Wiener Werkstätte
Otto Prütscher
Deutscher Werkbund
Bruno Paul
Art Deco
JacquesEmile Ruhlmann
René-Jules Lalique
A.M. Cassandre
Donald Deskey
De Stijl
Theo van Doesburg
Jacob Johannes Pieter Oud
Gerrit Thomas Rietveld
Bauhaus
Marcel Lajos Breuer
László Moholy–Nagy
Marianne Brandt
Mart Stam
Moderne Stijl
Karl Emanuel Martin (Kern) Weber
Eileen Moray Gray
Walter Dorwin Teague
Raymond Fernand Loewy
Streamlining
Henry Dreyfuss
Organic Design
Frank Lloyd Wright
Charles Alvar Aalto
Eero Saarinen
Charles Eames
Ray Eames
Pierre Paulin
Internationale Stijl
Philip Cortelyou Johnson
Modern Scandinavisch Design
Bruno Mathsson
Josef Frank
Arne Jacobsen
Verner Panton
Henning Koppel
Borge Mogensen
HansJorgen Wegner
Tapio Veli Ilmari Wirkkala
Timo Sarpaneva
Zwitserse School
Adrian Frutiger
Space Age
Antidesign
Hightech
Postindustrialisme
Postmodernisme
Memphis
Deconstructivisme