Overzicht actieve loopbaan

Finland  I  Architect en meubel- en glasdesigner  I  www.alvaraalto.fi  I  www.artek.fi

Charles Alvar Aalto (1898-1976) verwierp het gebruik van door de mens gemaakte materialen als stalen buizen in meubilair. Aalto’s werk werd in de jaren ‘30 en ‘40 populair in Groot-Brittannië en de VS. Hij was een van de grondleggers van het Organic Design. Zijn filosofie had een grote invloed op naoorlogse ontwerpers als Charles en Ray Eames.

Als tegenstander van de vervreemdende machine-esthetiek en de streng rationalistische benadering van design van het Modernisme stelde Aalto: “De beste standaardisatiecommissie ter wereld is de natuur zelf, maar in de natuur vindt standaardisatie hoofdzakelijk plaats in de kleinst mogelijke eenheden, de cellen. Het resultaat wordt gevormd door miljoenen flexibele combinaties, waarbij men nooit stereotypen tegenkomt.”

Aalto vond dat design niet alleen aan functionele eisen moet voldoen, maar ook in de psychologische behoeften van de gebruiker moet voorzien. Dit kon het beste bereikt worden door het gebruik van natuurlijke materialen nml.: hout, dat hij beschreef als “vorm-inspirerend, diep menselijk materiaal’. Zijn baanbrekende organische ontwerpen boden niet alleen een nieuw vormvocabulaire, maar vertegenwoordigden de acceptabele kant van het Modernisme

Vanaf het midden van de jaren twintig werkte hij nauw samen, architect Aino Aalto (zijn vrouw, voorheen Aino Marsio).
Hij experimenteert met multiplex, een veelzijdig materiaal dat hij later gebruikte om stoelen mee te maken voor een sanatorium in Paimio.

De Paimio stoel (model 41) was voor die tijd revolutionair, vooral door de opvallende combinatie van een frame van gebogen hout en een S-vormige zitting. Hij liet zich beïnvloeden door de Wassily stoel van Marcel Breuer. Het geniale van Aalto was dat hij hout weer als design middel ging gebruiken en het aanprees als een inspirerend, gebruiksvriendelijk terwijl Breuer gebruikte maakte van buisvormig staal in zijn stoel.

Zijn leunstoel 42, het houten equivalent van de vormgebogen stoel van Ludwig Mies van der Rohe, was een sensatie.
Daarna volgden de vormgebogen 43 chaise longue, en de 406 chaise longue, een commercieel succes.

Voor de leeszaal van de Viipuri-bibliotheek ontwierp hij de 60 kruk, met zijn L-vormige poten. Het is een verrassend eenvoudige en stabiele oplossing voor het verbinden van verticale poten met een horizontale zitting. Onregelmatig gebogen lijnen waren een van de kenmerken van Aalto’s meubilair.

Ook maakte hij gebruik van een groot aantal verschillende materialen. De zachte natuurlijke lijnen werden een symbool voor zijn meubilair dat met de term: “Made in Scandinavia” werd aangeduid.

De grote, golvende houten panelen van het Finse Paviljoen van Aalto werden bij de Wereldtentoonstelling in New York in 1939 gepresenteerd en bezorgde de stijl een nieuw podium. Glas, een materiaal dat bijna iedere denk bare vorm kan aannemen, kwam overeen met Aalto’s organische vocabulaire.

De Savoy vaas (oorspronkelijk genaamd Eskimo Woman’s Leather Trousers) die tegenwoordig onder de naam Aalto door littala wordt gemaakt, werd zeer bekend.

Het gebruik van kunstlicht was een belangrijk onderdeel van Aalto’s algemene architectonische visie; hij ontwierp een groot aantal lampen, maar slechts weinige werden in serieproductie genomen.

Alvar Aalto wordt beschouwd als een van de grootten van de twintigste-eeuwse architectuur en design.