Overzicht actieve loopbaan

Italië  I  Meubel- en productdesigner

Marco Zanuso sr. (1916-2001) studeerde architectuur aan de Politecnico di Milano. Hij behaalde in 1939 zijn diploma. In 1945 startte hij in Milaan zijn eigen bureau. Hij maakte product- en meubelontwerpen. Hij nam ook opdrachten aan voor stedenbouw en architectuur. Hij wordt beschouwd als een van de belangrijkste naoorlogse Italiaanse ontwerpers.

Van 1946 tot 1947 gaf hij de krant Domus uit, samen met Ernesto Rogers (1909-1969).

Van 1947 tot 1949 gaf hij het tijdschrift Casabella uit.

In 1948 kreeg hij van Pirelli de opdracht de mogelijkheden van schuimrubber als bekleding te onderzoeken. Uit dit onderzoek volgde in 1949 het ontwerp van Antropus stoel. Het was de eerste door Arflex (een door Pirelli opgezet productiebedrijf) geproduceerde stoel in schuimrubber.

In 1951 volgde de stoel Lady en de sofa Triennale. Hij exposeert deze ontwerpen op de IX Triënnale van Milaan en won er een Grand Prix en twee gouden medailles. In 1956 kreeg hij voor zijn Model 1100/2-naaimachine voor Borletti een Compasso d’Oro.

Daarnaast nam hij diverse bouwkundige opdrachten aan, zoals In 1955 ontwierp hij de fabrieken van Olivetti in Sao Paulo en Buenos Aires. In 1961 de Necchi-fabriek in Pavia. Deze ontwerpen tonen zijn interesse in fabrieksarchitectuur en prefab-structuren.

Van 1958 tot 1977 werkte hij samen met Richard Sapper aan talrijke producten meubelontwerpen. In 1959 de stoel Lambda voor Gavina. Een geëmailleerde, lichtgewicht plaatstalen stoel.

In 1961 de stapelbare kinderstoel No. 4999/5 voor Kartell. Het is het eerste ontwerp van spuitgegoten polyethyleen stoel.

In 1964 volgen de televisie Doney 14 en in 1969 de televisie Black 201 voor Brion Vega. Hier werden minuscule elektronische onderdeeltjes ingebouwd.

In 1966 volgde de telefoon GriIlo voor Siemens. Deze telefoon kon men opvouwen.

In 1970 ontwierp hij de keukenweegschalen 2000 voor Terrailion.

In 1956 werd Zanuso lid van de CIAM (Congres Internationaux d’Architecture Moderne) en de INU (Instituto Nazionale Urbanista). En was hij medeoprichter van de Associazione d Disegno Industriale (ADI).

Van 1966 tot 1969 was hij voorzitter van ADI. Van 1956 tot 1960 was hij gemeenteraadslid in Milaan. In 1961 werd hij lid van de stedenbouwkundige commissie.

Tijdens zijn carrière experimenteerde Zanuso met nieuwe materialen en technieken. Hij ontwierp gestroomlijnde, maar functionele producten voor industriële productie. Soms werden de mogelijkheden van bestaande producten opnieuw gedefinieerd.

Marco Zanuso was een van de belangrijkste voorvechters van modern Italiaans design. Er zijn maar weinig producten waarvoor hij in zijn langdurige carrière geen ontwerpen maakte. Tijdens zijn hele carrière was Zanuso geboeid door moderne technologie.

Hij gebruikte de enorme mogelijkheden van de industriële productie door een aantal productseries met een onmiskenbaar modern ontwerp te creëren in een tijd dat het grootste gedeelte van Italiaanse fabricage nog steeds werd gedomineerd door traditionele ambachten.

Het doel van design was voor Zanuso niet om producten mooi te maken, maar om nuttige, duidelijk omlijnde objecten te creëren, een benadering die het feit weerspiegelt dat hij een echte industriële vormgever was.